Sosyal medyaya farklı bir bakIS

Sosyal medyaya farklı bir bakış

Varlığımız kendini ifade etmek istiyor. Bu yüzden Facebook vb. sosyal medya ortamlarından çıkamıyoruz. Kendimizi ifade etmek için çıldırıyoruz. Çünkü doğduğumuzdan beri hep bunu istedik. “Yeni” her zaman korkutmuştur. Bundan korkacak birşey yok. Nereden bakarsanız öyle görürsünüz. Sosyal medya sayesinde nice kalpler birlikte atıyor; her gün acı ve mutluluğu paylaşıyor, ortak ilgi alanlarına sahip insanlar burayı daha iyi bir yer yapabilmek için gönüllü bilgi alışverişi yapıyor.. Telepatiden önce son istasyon teknoloji ile böylesine birbirine bağlanmış insanlardır. İnternetin tahayyül edilemeyen önemde eterik ve spiritüel yönleri var. Şimdilik teknolojinin bize aracılık ettiği bu duygusal bağlantılar ve bunların manevi etkinliği görünür ışığa dönüştürülerek uzaydan size izletilebilseydi pek çok insan hayranlık göz yaşlarını tutamazdı.

Burada insanların sokaklarda işe yarayacak eylemleri internete taşıyıp oyalanıyor olmalarına değinebilirsiniz. Belki de sevgi dolu dünyayı, pasif direnişi başlatmaktalar. Yapmacıklıklardan bahsedip sanallıktan şikayet edebilirsiniz. Ancak işin şu boyutu var. İnsanlar saydamlaşıyor. Bir taraftan kendilerini ─sözüm ona─ olmadıkları gibi gösterirken bir taraftan kalplerindeki, tutkularındaki, rüyalarındaki kişilikleri sergiliyorlar. Belki de bu tablo insanların toplumda bulundukları rollerden daha gerçektir ha? Toplum içinde gelir seviyelerimizle, arkadaş çevremizle, aile ve akraba ilişkilerimizle "gerçek biz" olduğumuzu hangi dürüst ve cesur insan iddia edebilir? Belki de “asıl” biz sanal ortamdakidir. Belki de yaşamak istediğimiz veya ulaşamadığımız asıl gerçekliği sosyal medyada ifade etmekteyiz?

Gelenekselci boş lakırdıları artık bırakma vaktidir. Boşa, seviyesiz ve tatminsizce geçecek dakikalara zamanımız kalmadı. Eski bayramlar, eski sohbetler, eski misafirlikler gibi şeylerden bahsetmeyi bırakın. Kim ruh ikizi gibi birini ya da yıllardır aradığı sohbeti bir telefona, bilgisayara tercih eder ki? Doğru kişiler bir masanın etrafını sardığında orada öyle fırtınalar kopar ki değil telefonu eline almak saate bile bakamazsın! Artık kimsenin koşturmacaya, zaman darlığına tahammülü kalmadı ve herkes muhattabıyla birlikte olmayı tercih ediyor. Bu yüzden sıkıcı ve yapmacık, çoğu zamanda sığ bir sohbet ortamına katılmaktansa sosyal medyadaki denkleriyle laflıyor. Hepimiz yıllardır bunu bekledik. Uzaklarda olup yakın olanlarımızı hasretle aradık. Teknoloji bize bu imkânı sağladı.

Alın sığ ortamlarınız, dar kafalarınız size kalsın. Kafadengi, zehir gibi insanlarla günlerce sohbetin yerini ne tutabilir? İşte sosyal medyadan kurtulamıyoruz, çünkü o bizim BİR'liğimize teknoloji imkânlarıyla aracılık ediyor. Bu son durak. Daha sonra herkesle BİR hisseden ve çıplak olmaktan çekinmeyenler telepatik bir dünyaya kapı açıyor olacaklar.